HSL

In een sneltreinvaart. Dat is waar ik aan moet denken als ik de foto's en filmpjes zie van de afgelopen dagen. Het bouwen is begonnen!! En wel super rap. Oké, dat scheppen-gedeelte iets minder rap ... maar toch. 

Ofwel: ik zit hier met 'een lichte spierpijn', maar ook erg vrolijk dit blogje te typen. 

Ξ EKAL

Zoals ik al eerder schreef, zijn heiers niet te vertrouwen. Qua planning dan. Want na al het geschuif, kregen we vrijdag een belletje dat we maandag toch echt gingen heien. Jos, van Prefund, was het geschuif ook zat geworden en had een andere hei-installatie geregeld. Heicoop is blijkbaar een klant van hun en die goede relatie maakt het mogelijk dat we toch aan de slag konden. Joepie! 
Wel nog even een last minute uitzoek dingetje. Heicoop gebruikte namelijk het EKAL systeem voor het kalenderen. Een full automatisch systeem, waarbij de onafhankelijke kalenderaar (dat is een eis van de gemeente) op afstand alles in de gaten houdt. We kregen de folder met de opmerking 'goedgekeurd systeem', mee over de mail.... Mmmmm, leuk - maar keurt de gemeente het ook goed? 

Ξ Heien (maandag)

Dus wij zondag de wekker op 6am gezet en na een matige nacht, vlug het bed uit gesprongen en naar de kavel gescheurd. Om 7.30am zou het feest beginnen en aangezien de controleur van de gemeente ook zou komen wilden we er wel op tijd bij zijn. Toen we dus op de klokslag aan kwamen rijden waren ze al bezig! Sterker nog, de eerste 3 palen zaten er al in! 
Even later kwam de controleur van de gemeente ook aan. Categorie: prototype controleur 😉. Die wel toegaf dat hij te laat was en ze daarom natuurlijk hadden mogen beginnen. Maar dit ging wel erg snel.... En sowieso, waar zijn ze mee bezig?!!? Ze doen maar wat! Uuuuuh, dat is niet de tekst die je van een controleur wilt horen. Ik meteen meegelopen en het 'magic word' EKAL laten vallen. De controleur ontspande en keek meteen tevreden. Hij had de kalenderaar gemist, maar EKAL was ook goed. De zon begon meteen te schijnen 🌞

lees verder de bijschriften in de fotogallerij

En toen was het alweer tijd voor de laatste paal (om 10:22u!) - met traditiegetrouw ook daar een muntje onder. Oké, van 2 cent want het moet allemaal niet te duur worden 😁

Ξ Scheppen (maandag & dinsdag)

Helaas waren wij toen nog niet klaar. Er moest geschept worden! Het zandbed bleek nogal wat dikker dan gevraagd. Bovendien moest niet alleen de kop van de heipaal vrij (zie foto's hierboven), maar ook de balken van de fundering kunnen natuurlijk niet op teveel grond liggen. Op de plaats van de fundering moest dus een sleuf komen van 40-50 cm breed, 30-40 cm diep (waarvan minimaal 10 cm klei). En dat ... met de hand.

Oké, met de hand was geen harde voorwaarde maar wel de praktijk. We hebben Gert-Jan Bon nog gebeld, maar hij zat in Amsterdam en wist pas dinsdag of hij woensdag misschien tijd had. En ook Patrick Leenheer had niet direct een oplossing. Tja, en dan kan je wel gaan staan kijken ... Dus onze nieuwe bats ter hand genomen en maar begonnen. Het zonnetje scheen immers toch. Tot drie uur. Toen was ik wel uitgeteld en kwam er een stortbui over en vonden we het welletjes. 
Wel met de consequentie dat ik weer of geen weer gisteren ook aan de slag moest. Het werd: geen weer. In de druilregen heb ik de laatste 20 meter staan scheppen. Systematisch: zand weg, klei uitsteken, blokken opzij leggen en weer door. Als je dat maar volhoudt, ben je 4 uur later gewoon klaar.

Ξ Toos

Precies op tijd om met Toosje naar de dierenarts te gaan in Huizen. Het gaat helaas echt nog niet goed met haar 😢. Dat stelde de dierenarts ook vast. Het deed nog veel meer pijn dan goed was. Dus foto's gemaakt en het blijkt dat ze op een plek midden in haar rug kalkafzetting tussen haar werveltjes heeft en op een plek een boogje kalk op haar werveltjes. Dat laatste geeft de meeste pijn. 
Geluk bij een ongeluk is dat we er vroeg bij zijn. Dus de dokter heeft nog een keertje het werveltje rechtgezet en schrijft minimaal 2 weken complete benchrust voor, gecombineerd met een hoge doses pijnstilling. Als ze dan ontspannen blijft, zou het langzaamaan weer goed moeten kunnen komen.
🤞🤞🤞🤞

Ξ Leggen (woensdag)

Vanmiddag de laatste stap: het neerleggen van de funderingsbalken. Zowaar weer in een prachtig zonnetje! Om 10 uur werden we gebeld. De kraan stond al op de kavel en om 12.00 zouden ze beginnen. Wij dus in de auto gesprongen voor het laatste stukje van de fundering. Spannend! 

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

• Tekeningen klaar

• Emmers klaar

• Kraan klaar

• Funderen maar!

  Daar gaat de eerste balk! Wel geluk bij een ongeluk. De mooie opvallende oranje verf zit aan de binnenkant.

• Purren

  Iedere paal krijgt een dot purschuim, zodat straks de mortel niet wegloopt.

• Precies pas

  Balk 103, ligt precies op z'n plek. 101 ligt aan de veranda-kant, 102 in het midden en 103 bij de voordeur. 104 en 105 vormen samen de linker kant en 106 en 107 de rechter.

• De 101

  Weer een balk, de 101!

• Precies op z'n plek

• Drie op een rij

• De 106

  De 106 paste dus niet helemaal. Er moest een klein hoekje zand en klei nog weg, oops 😇.

• De laatste

  Marti en Rudy leggen de laatste funderingsbalk!!

• Klaar!

• Dit dus

  Tja, en hier zie je - als je goed kijkt - wat er mis is volgens Rudy. Een hele kleine afwijking, i.p.v. 100% haaks.

• Mortel maken

• Echt klaar

• Drempel

  Daar staan we dan, voor het eerst samen op de drempel van ons nieuwe huisje. Vanavond vieren met pizza & een wijntje 😀

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Al met al ging het weer vlotjes. Beetje schoonvegen, beetje purren, balkjes neer en klaar. Oké, de eerlijkheid gebied dat op één plek er ook nog een klein beetje geschept moest worden (één hoekje was net te krap). Maar een kniesoor die daar op let. Wij waren blij! Rudy overigens ietsjes minder. Maandag waren de draadeinden precies midden in de paal geboord, waardoor de middenbalk nu net ietsjes opzij lag. Een centimetertje, waardoor de zijbalken niet helemaal perfect liggen. Technisch geen enkel probleem. Verder liggen ze wel perfect op hoogte. Maar Rudy was eerlijk en zei het erbij. Normaliter meten ze de palen nogmaals na voor het boren. Maar dat was maandag met die andere heier dus niet gebeurd. Vooral voor Martin goed om te weten. Die meldde direct dat hij een laser gebruikt voor de vloerbalken. 

Alle vertrouwen dat het goed komt dus! We hebben nog even gezellig staan praten terwijl Rudy en Marti de gaten vulden met mortel. En rond 14.00 reden we alweer richting huis. Maar goed ook, want Merel is doodmoe van weinig slaap, Toos en alle drukte.

Wil je zien hoe een funderingsbalk van 3500kg op z'n plek komt? Dat kan! 

< volgend artikel     ^blogroll^     vorig artikel >